ریشه های تاریخی ضرب المثل های فارسی - بخش پنجم

تو نیکویی کن و در دجله انداز        /             که ایزد در بیابانت دهد باز
این بیت از جمله ابیات شیخ اجل سعدی شیرازی است و ماجرای زیر انگیزه ی سرودن آن توسط شاعر بلند پایه ی ما بوده است :

متوکل خلیفه ی جابر و سفاک عباسی بوده است که دشمنی اش با خاندان بنی هاشم زبانزد همگان است و می گویند مرقد امام حسین را نیز در کربلا خراب کرده است.     

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

ریشه های تاریخی ضرب المثل های فارسی - بخش چهارم

دری وری
به طور کلی جملات نامفهوم و بی معنی و خارج از موضوع را در میان عوام دری وری می گویند.
              

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

ریشه های تاریخی ضرب المثل های فارسی - بخش سوم

جور کسی را کشیدن
این اصطلاح را هنگامی به کار می برند که کسی، دیگر از عهده ی انجام باقی مانده ی کاری بر نمی آید و از دیگری خواهش می کند تا کار او را به پایان برساند و یا برای هنگامی که کسی سختی و ناگواری امری را به جای دیگری تحمل نماید.

این عبارت از اصطلاحات می گساران و باده نوشان بوده است که اکنون دیگر در موارد گوناگون به کار برده می شود. 
جام جم یا جام جمشید که در گذشته نام جام شراب خواری بوده است دارای هفت خط درجه بندی بوده است که هر کدام از این خطوط ظرفیت شراب خواران را نشان می داده است، در آن زمان اگر باده نوشی حتا یک قطره از شراب خود را باقی می گذاشت مورد سرزنش و تحقیر قرار می گرفت. از این رو هر کس می کوشید جام را فقط تا آن اندازه ای پر کند که می تواند آن را بنوشد.
هفت خط جام جم از پایین به بالا عبارت بود از :
١- خط مزور
۲- خط فرودینه ( یا خط کاسه گر)
٣- خط اشک ( یا خط در شکر)، اصطلاح " اشکی بریز " نیز در میان باده نوشان از این جا است.
۴- خط ارزق (یا خط شب)
۵- خط بصره (خطی که نزدیک به اعتدال بوده است)
۶- خط بغداد ( که مشهورترین خط جام جم بوده است)
۷- خط جور ( یا خط لب جام)، 
خط جور خطی است که پیاله ی شراب در آن جا مالامال و سرریز شده و کم تر کسی از عهده ی نوشیدن آن بر می آمده است. 
باده نوشانی که جام خود را تا خط جور پر می نمودند ولی از عهده نوشیدن همه ی آن بر نمی آمدند به دیگری تعارف می کردند تا جور آن ها را بکشند ( بالا بکشند) و جام را خالی نموده و قطره ای از آن باقی نگذارند. 
و امروز این اصطلاح برای هر خوراکی و نوشیدنی و هر امر نیمه تمام به کار گرفته می شود.
اصطلاح هفت خط نیز که برای افراد حرفه ای و کار کشته به کار می رود از همین حا است که در جای خود به تفصیل شرح داده خواهد شد.              

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

سه چیز ...

               سه چیز را با احتیاط بردار:


                    قدم،قلم و قسم!

سه چیز را پاک نگهدار:

جسم،لباس،خیال!

سه چیز رابه کار بگیر:
عقل،همت،صبر!

از سه چیزخود را نگهدار:

افسوس، فریاد، نفرین کردن!

سه چیز را آلوده نکن:

قلب،زبان،چشم!

اما سه چیز را هیچگاه و هیچوقت فراموش نکن:

خدا،مرگ و دوست خوب

ریشه های تاریخی ضرب المثل های فارسی - بخش دوم

آب از سرچشمه گل آلود است 
اختلاف و نابسامانی در هر کاری ناشی ار بی کفایتی و سوءتدبیر مسئولان است. " آب از سرچشمه گل آلود است " عبارتی است که ریشه ی تاریخی دارد و از زبان بیگانه به فارسی ترجمه شده است.

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

ریشه های تاریخی ضرب المثل های فارسی - بخش اول - مقدمه

ضرب‌المثل گونه‌ای از بیان است که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آن‌ها نهفته است. بسیاری از این داستان‌ها از یاد رفته‏اند، و پیشینهٔ برخی از امثال بر بعضی از مردم روشن نیست؛ بااین‌حال، در سخن به‏کار می‌رود.

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

جمله های زیبا وارزشمند

 

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید...

نام ماه های سال: بر اساس < 1-شمسی2-قمری3-میلادی4-هخامنشی5- ترکی6-رومی

هجری شمسی: 
فروردین, اردیبهشت, خرداد, تیر, مرداد, شهریور, مهر, آبان, دی, بهمن, اسفند. 

هجری قمری: 
محرم, صفر, ربیع الاول, ربیع الثانی, جمادی الاول, جمادی الثانی, رجب, شعبان, رمضان, شوال, ذیقعده, ذیحجه. 

میلادی: 
ژانویه, فوریه, مارس, آوریل, مه, ژوئن, ژوئیه, اوت, سپتامبر, اکتبر, نوامبر, دسامبر. 

هخامنشی: 
چمن آرا, گل آور ,جان پرور, گرما خیز, آتش بیشه, جهان بخش, دژخوی, باران خیز, اندوه خیز, سرماده, برف آزر, مشکین فام. 

هجری شمسی به عربی: 
حمل(بره), ثو ر( گا و), جوزا(دوقلو), سرطان(خرچنگ), اسد(شیر), سنبله(خوشه گندم), عقرب, میزان(ترازو), قوس(کمان), جوی(بزغاله), دلو(ظرف آب), حوت(ماهی). 

رومی: 
آزار, نیسان, ایتار, خریزان, تموز, آساماه, ایلول, تشرین اول, تشرین آخر, کانون اول, کانون آخر, شباط. 

ترکی: 
بیرنجی, ایکنده, اوچنچی, درطونچی, بشنچی, آلتنجی, یدنجی, سکنجی, طوقونجی, اوئونجی, اون بیرنجی, حفشاط.